ေဟာ့ဒီ ခပ္ရိုင္းရိုင္း မိုးသားကိုပဲ ျမင္တယ္။
ငါဆိုတဲ့ေကာင္ေလ
ေဟာ့ဒီ မိုးသား ဆိုတဲ့ ေကာင္ေပါ့
ေလာကႀကီးနဲ႔ သဟဇာတ မျဖစ္လိုက္ပံုမ်ား
ကိုယ့္ဘ၀မွာ ရြာခ်ခဲ့သမွ်မိုးေရေတြ
အၿမဲတမ္း ပင္လယ္ေရလို ခါးတူးေနတဲ့ အေကာင္။
မိုးသားဆိုတဲ့ေကာင္ေလ....
သနားခ်င္ၿပီဆိုရင္ ျမက္ပင္ကိုေတာင္ မနင္းမိေအာင္ ေရွာင္ခဲ့တဲ့အေကာင္။
မသနားဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ညီအရင္းကိုေတာင္
ႏွာေခါင္းကေသြး ေျခဖ၀ါးေအာက္ ေသြးေပါက္ေပါက္က်ေအာင္ ထိုးတဲ့ေကာင္။
ေက်နပ္ေနတဲ့အခါ ကိုယ့္ေနာက္ေက်ာက ဓါးရာအထပ္ထပ္အတြက္
အၿပံဳးမပ်က္ အားနာတတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္။
မေက်နပ္ျပန္တဲ့အခါ ကိုယ့္အရိပ္ကို နင္းမိရံုေလာက္အတြက္
ႏွစ္ခါျပန္သတ္ပစ္ခ်င္စိတ္က ငယ္ထိပ္မွာ ေသြးတက္ေနတဲ့ ေကာင္။
မိုက္ရိုင္းတဲ့အခါ မိတ္ေဆြကို မိတ္ေဆြလို႔ မျမင္ခ်င္တဲ့ေကာင္။
ရစရာပိုက္ဆံေလး တစ္ေထာင္ႏွစ္ေထာင္အတြက္
“မင္းအသက္ကို ဖက္နဲ႔ ထုပ္ထား” လို႔
သူ႔ ရပ္ကြက္အထိ ဓါးႀကိမ္းသြားဖို႔ ၀န္မေလးတဲ့ ေကာင္။
ယဥ္ေက်းခ်င္တဲ့အခါ က်ျပန္ေတာ့လည္း
ကိုယ့္ဘ၀ကို လက္တစ္ဆံုး ႏႈိက္ယူသြားခဲ့တာေတာင္
“ခႏၱီစ” ကို ရင္ေျမကတုတ္ လုပ္ၿပီး
သူ႔ဘ၀ မီးေလာင္ေတာ့ ျပန္ၿပီး စုပ္သပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ အေကာင္။
အင္း...ငါဆိုတဲ့ ေကာင္
ေဟာဒီ မိုးသား ဆိုတဲ့ အေကာင္ေပါ့။
တစ္ခါတစ္ေလ ယံုၾကည္မႈဆိုတဲ့ နာမည္ေကာင္းေလး တစ္ခုအတြက္
အပ္တိုေလး တစ္၀က္ကိုေတာင္ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ျပန္အပ္တတ္တဲ့ ေကာင္။
တစ္ခါတစ္ေလ မနက္စာေလး တစ္နပ္အတြက္
ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ ရိုးသားမႈကို မိတၱဴဆိုင္မွာ ေသာ့တုလုပ္ဖို႔ အပ္တဲ့ေကာင္။
တပ္မက္မႈေတြနဲ႔ အၿမဲတမ္း ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ အေကာင္။
အခြင့္အေရးဆိုရင္ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားတတ္တဲ့ အေကာင္။
သူမ်ား အားနာတတ္တာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး
ကိုယ့္အတြက္ ခါးပါေအာင္ သိမ္းပိုက္ခ်င္တဲ့ အေကာင္။
အသာတၾကည္ ေျပေပ်ာက္လိုက္လို႔ ရတဲ့ စိတ္ဆႏၵေလးတစ္ခုႏွစ္ခုကိုေတာင္
ေဟာ့ဒီ ငါဆိုတဲ့ေကာင္ တပ္မက္မိၿပီဆိုရင္
ဘ နဖူး သိုက္တူး ဖို႔လည္း စေန အဂၤါမေရြးတဲ့ အေကာင္။
ဟုတ္တယ္.... ငါဆိုတဲ့ ေကာင္
ေဟာ့ဒီ မိုးသားဆိုတဲ့အေကာင္ေပါ့ ....
အဲဒီလို အၿမဲတမ္း ေမွာင္တယ္။
မင္းတို႔ေတြ ႔ ရင္ ေ၀းေ၀းေရွာင္။
မေရွာင္ ပါဘူး.. .
ဘယ္ေတာ့မွ မေရွာင္ဘူး..
ရန္ကုန္မွာ ေနပူျပီး စကၤာပူ မွာဘာမွ မျဖစ္တဲ့ ေန႔မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကိုမွတ္မိလား
မိုးသား ဘာလုိေကာင္ ဆိုတာ.. ငါတုိ႕အကုန္လုံးသိျပီးသား..
သိပ္ျပီး ေအာ္ဟစ္မေနနဲ႕...
CBG ထဲပါသြားမယ္
December 8, 2008 at 8:07 PM
ဟုတ္ကဲ့.. ကိုယ့္အေၾကာင္းကို ကိုယ္ေရးထားတာ ေကာင္း၏ ။ အဟဲ ေ၀းေ၀းေ႐ွာင္ဆိုပါလား ။ :)
တစ္ခါတစ္ေလ မနက္စာေလး တစ္နပ္အတြက္
ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ ရိုးသားမႈကို မိတၱဴဆိုင္မွာ ေသာ့တုလုပ္ဖို႔ အပ္တဲ့ေကာင္။
ေရးဖြဲ႕မႈ ေကာင္း၏။
December 9, 2008 at 10:32 AM
ေ၀းေ၀းေရွာင္ ဆိုလို႔ ေရွာင္မလို႔စဥ္းစားလိုက္မိေပမယ္႔
ကဗ်ာေလးေတြရခ်င္ေတာ႔ အစ္မေမလ္accထားခဲ႔တယ္
ေနာ္.. ဟတ္ဟတ္.
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေပါ႔ေမာင္ေလးေရ.
အခုေတြ႔မွမေတြ႔တာ ေရွာင္စရာမလိုပါဘူး.
ေနာက္ေတြ႔မွေရွာင္မယ္ေနာ္.. ဟဲဟဲ..စတာပါ
အစ္မ၀ါ
nanwarwarmg@gmail.com
December 9, 2008 at 2:29 PM
ဆန႔္က်င္ဘက္ အတြဲေလးေတြ ေျပာင္ေျမာက္ လြန္းလွပါတယ္.. ေမွာင္ခ်င္ ေမွာင္စမ္းပါေစ ငါေတာ့ မီအိမ္ဆြဲျပီး လာခဲ့မယ္..
December 9, 2008 at 3:34 PM
ကဗ်ာေလးက မာန္သိပ္ပါတာပဲ...။
ကဗ်ာမွာ လွစ္ကနဲ ျမင္ထင္လိုက္ရတဲ့ ရသနဲ႕ ခံစားမႈဟာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ႏွလုံးသားကို အတိုင္းသား ႐ိႈးေက့စ္ထဲ ျပထားလိုပဲ ... ။
အေပါင္းနဲ႕ အႏုတ္၊ အဖိုနဲ႕ အမ၊ အေကာင္းနဲ႕ အဆိုး၊ အလင္းနဲ႕ အေမွာင္ စတဲ့ ဆန္႕က်င္ဘက္သေဘာတရား ေတြ အုပ္မိုးေနတဲ့ လူသားဘ၀ထဲက ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးအထၳဳပၸတၱိကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါပဲ ... ။ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းနဲ႕ ေရးဖြဲ႕တဲ့ ပံုစံေတြက သိပ္ကို ဟန္ခ်က္ညီလြန္းေတာ့ ႏွစ္ၿခိဳက္သေဘာက်သြားတယ္ ညီ ... ေလးစားပါတယ္... ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
December 15, 2008 at 9:12 AM
ေျပးျပီေဟ့။ ဟားဟား။ စတာ ။ ကဗ်ာေကာင္းတယ္ညီ။
December 18, 2008 at 11:18 AM
ေကာင္းတယ္သယ္ရင္းေရ
တနယ္နည္းသားလို႕ မေျပာရဘူး
ႀကိဳးစားသယ္ရင္း ငါ့ေလာက္နီးနီးေတာ္လာပီ :P
ေ၀းေ၀းကေတာ့ေရွာင္ခ်င္ေနတာ
ငါ့လာလာပီး ဒြတ္ေပးေနလို႔
ဒါပဲျပန္ၿပီ
December 20, 2008 at 4:55 AM
မိုးသားဆိုတာဘာေကာင္းေလးလဲဆိုတာ ဖတ္သြားတယ္
December 26, 2008 at 6:55 PM
ကဗ်ာကုိ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ဖတ္ျပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ကြန္မန္ ့ေပးသြားတယ္ညီ။ မိုက္တယ္။
January 17, 2009 at 7:53 PM
အေရးအဖြဲ ႔က သိပ္စပ္ဟပ္ တာပဲ။
ႀကိဳက္၏။ ကဗ်ာ။
း)
April 8, 2009 at 5:44 AM
တစ္စိမ့္စိမ့္ဖတ္တယ္ ေတြးၾကည့္ေတာ့ ေမာင္မိုးသားကို ပိုေတြ႕လာတယ္။
မေၿပးေတာ့ပါဘူး။ ဒဲ့လာမွာမို႕ေရွွာင္ေပေတာ့။
အခ်ိန္မရလို႕သာေနာ္ အခ်ိန္မ်ားရရင္ ကဗ်ာေကာင္းေတြဘယ္ေလာက္ထြက္လိုက္မလည္း။ အားေပးေနပါတယ္။ ၾကိဳးစားေရးေနာ္
May 5, 2009 at 11:07 PM
အစြန္း နွစ္ဖက္မွာ .... ဟြင္းဟြင္းဟြင္း .. လြယ္သလားခက္သလား ရာမ ... ဒါမ်ိဳးေတြ႔ခ်င္ေနတာ ... ဟြင္းဟြင္းဟြင္း ....
June 20, 2009 at 6:43 PM