ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုခ်င္ရင္
ငါ့လက္က ေဆးလိပ္တိုကို အရင္ ခ်။
ေရမေလာင္း ေပါင္းမသင္
ငါ ပြင့္ေစခ်င္တဲ့ ပန္းေတြ အဖူးဘ၀မွာတင္ ေ၀ၾကေမႊးၾက။
ငါလိုခ်င္တဲ့ အာဟာရေတြအတြက္
တစ္ခ်ဳိ႕ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေတြ ပတ္ပတ္စက္စက္ စေတးေပးၾက။
ငါ ေနာက္က်ခဲ့တဲ့ ခ်ိန္းဆိုမႈေတြမွာ
တစ္ခ်ဳိ႕ ဘက္စ္ကားေတြ အျပစ္ျဖစ္ၾက။
ငါ ျငင္းပယ္ခဲ့တဲ့ အရက္ခြက္ေတြမွာ
တစ္ခ်ဳိ႕ေသာအားနာျခင္းေတြ ဆိုးဆိုးရြားရြား ေရာဂါျဖစ္ၾက။
အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္ ငါ့ဆီမွာ “၀က္” ခန္းတဲ့အခါ
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အိပ္ကပ္ေတြ ခ်ဳံးခ်ဳံးက်ေအာင္ ပိန္ၾက ကပ္ၾက။
ငါ အားနာရတဲ့ ျငင္းပယ္မႈေတြမွာ
ဆင္ေျခလက္ေျခေတြ ဗုန္းေဗာလေအာ ပြထ။
ငါ မမက္ေမာခ်င္တဲ့ စည္းစိမ္ေတြမွာ
တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ ကမ္းလွမ္းမႈေတြ အၿပိဳင္းအရိုင္းသိမ္ငယ္ၾက။
ငါ့ ဆႏၵေတြ တပ္မက္လြန္းတဲ့အခါ
ငါ့ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ သိကၡာတရားေတြ ပက္ပက္စက္စက္ ပ်က္စီးၾက။
ဒီလိုနဲ႔........
..........................
ငါ့ ...သက္တမ္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြမွာ
ငါ ...ရွဳဴ ရွဴိက္ရမယ့္ သက္တမ္းေတြဟာ
အတၱေတြ တစ္နင့္တစ္ပိုးနဲ႔ ...
ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး .. ထြက္ခြာသြားၾက။
ေနာက္ဆံုး ..ငါသိလိုက္တာက ......
ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုခ်င္ရင္
ငါ့လက္က ေဆးလိပ္တိုကို အရင္ ခ်။
( ၀က္ = ပိုက္ဆံ)
Subscribe to:
Posts (Atom)
